14 Oktober 2014: Gezocht: een president, ook voor de indianen !
Deze keer wordt onze column geschreven door: Wim van Kempen.
Braziliaanse vlag
Je zou zeggen: de wereld heeft op dit moment wel wat anders om mee bezig te zijn. Syrië/Irak, ebola, Soedan, Mali, Oekraïne en het rijtje is makkelijk uit te breiden: wij hebben ‘veel buitenland’ anno 2014.
Daarin is Brazilië na het WK Voetbal snel weggezakt. Verkiezingen voor een president en (deelstaat)parlementen? Het zal wel. Het gaat toch redelijk goed in dat land? En de straatprotesten rond die voetballerij waren bij het eerste fluitsignaal van de scheidsrechter toch voorbij ?
Leiders van de inheemse gemeenschappen trekken aan de bel: ze willen weten wat de plannen zijn van de nieuwe presidentskandidaten? Tellen zij deze keer ook mee? Regeringen en presidenten zorgden eeuwenlang voor moord en uitbuiting. En de huidige presidente Dilma Rousseff mag voor anderen veel betekend hebben, voor de indianen had ze tijd noch aandacht. Geen regering de laatste 20 jaar die minder heeft gedaan voor indianen, hun land en hun rechten… Van de 1047 gebieden die toegewezen moesten worden zijn er sinds 1988 slechts 404 geregeld en hiervan loopt een deel gevaar weer geannexeerd te worden door grootgrondbezitters.
In een verklaring van september wijst het samenwerkingsverband van inheemse volken APIB (Articulação dos Povos Indígenas do Brasil) op het precaire bestaan van hun volken binnen het land. Met 300 volken en 274 verschillende talen hebben ze Brazilië en de wereld een immense culturele schat te bieden. Dan moeten ze wel de kansen en mogelijkheden krijgen die andere burgers ook hebben. Gezondheidszorg, onderwijs bij voorbeeld. Daarnaast, zoals de grondwet toch voorschrijft, het recht op land. Maar Dilma behartigt – zo is het verwijt – eerder de belangen van mijnondernemers, houtkapbedrijven, de grote agrarische multinationals. De natuurlijke rijkdommen, de biodiversiteit, de genetische erfschat voor de mensheid en eeuwenoude kennis lopen gevaar.
Van de nieuwe president verwachten ze terecht dat zij/hij eindelijk de belangen van de inheemse volken zal laten meewegen en zich hiervoor zal inzetten. “Wij eisen onze rechten op, want dit is ons land, wij zijn de kinderen van het land”.